Ah Grèce, je t’aime – Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
Auteur Manolis Rasoulis (1984). Une ode à la Grèce douce-amère !
2 interprètes que j’aime beaucoup avec chacun leur voix unique : Nikos Papazoglou et Mélina Aslanidou
Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά.
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω.
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι.
Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ’ άγια χώματα της πόνος και χαρά.
Κάθε ένας είναι ένας που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά
Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ
και βαθιά σ’ ευχαριστώ
γιατί μ’ έμαθες και ξέρω
ν’ ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μη σε υποφέρω
Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ’ αρνιέσαι
μ’ εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι
Heureux le grec qui oublie sa grécité
et qui à Chicago vit en liberté
Celui qui ne sait pas et qui n’aime pas
comme si c’était ta faute ma pauvre
et à Athènes, vit en étranger.
Ah Grèce je t’aime
et profondément je te remercie
parce que tu m’a appris et je sais
respirer partout où je me trouve,
mourir où je me pose
sans avoir à te supporter.
Ah Grèce je vais te le dire,
avant que tu chantes le coq,
treize fois tu me renieras
tu me fais chanter, tu me dragues,
comme un bâtard tu me rejettes
mais en même temps à moi tu t’accroches
La patrie la plus douce est le cœur
Ulysse reviens près de moi
vers tes terres saintes de peine et de joie.
Chacun est quelqu’un qui a le mal des frontières
et moi je suis une personne de rien qui vous ballade.
Ah Grèce je t’aime
et profondément je te remercie
parce que tu m’a appris et je sais
respirer partout où je me trouve
mourir où je me pose
sans avoir à te supporter.
Ah Grèce je vais te le dire,
avant que tu chantes le coq,
treize fois tu me renieras
tu me fais chanter, tu me dragues,
comme un bâtard tu me rejettes
mais en même temps à moi tu t’accroches